บทที่ 10 ชมเชย
อวิ๋นมู่หลันเงยหน้ามองบุรุษที่ชวนให้ขนลุกซู่ด้วยสายตาชิงชัง
“หากแค้นข้าก็ต้องเข้มแข็งและมีชีวิตรอดให้จงได้ เพื่อที่จะเอา ชนะข้าในวันข้างหน้า”
เหตุใดนางต้องเอาชนะชายผู้นี้ ไร้เหตุผลสิ้นดี นางเสมองไปทางอื่น ไม่อยากแยแส ไม่อยากเห็นหน้าเขาด้วยซ้ำ
ดวงตาคมกริบมองอวิ๋นมู่หลัน เห็นนางปั้นหน้าบูดบึ้งก็รู้...
เข้าสู่ระบบและอ่านต่อ
บท
1. บทที่ 1 ข้าตายแล้วหรือ
2. บทที่ 2 ส่งตัวไปเป็นคณิกา
3. บทที่ 3 ส่งตัวนางไปเป็นคณิกา (ต่อ)
4. บทที่ 4 น้ำหวานอันบริสุทธิ์
5. บทที่ 5 ทำสิ่งใดได้บ้าง
6. บทที่ 6 รับอาสา
7. บทที่ 7 ติดกับดัก
8. บทที่ 8 หนีไม่พ้น
9. บทที่ 9 ทวงบุญคุณ
10. บทที่ 10 ชมเชย 
11. บทที่ 11 ตัวโตเสียเปล่า
12. บทที่ 12 ผสานใจ
13. บทที่ 13 คุ้นเคย
14. บทที่ 14 จะทำสิ่งใด
15. บทที่ 15 บุปผาสวรรค์
16. บทที่ 16 ปิดตา
17. บทที่ 17 ชอบใจ
18. บทที่ 18 ชะตาชีวิต
19. บทที่ 19 ลาโง่
20. บทที่ 20 สุสานราคะ
21. บทที่ 21 กล้าหาญยิ่งกว่าบุรุษ
22. บทที่ 22 บุปผาทะเลเหนือ
23. บทที่ 23 แสนหวาน
24. บทที่ 24 ซ่านใจ
25. บทที่ 25 กำแพงวงกต
26. บทที่ 26 ไร้ทางเลือก
27. บทที่ 27 หลังม่านน้ำตก
28. บทที่ 28 สายลับ
29. บทที่ 29 ในกำมือข้า
30. บทที่ 30 อย่าวู่วาม
ย่อ
ขยาย
